مدیریت اطلاعات و ارتباطات

تفاوت میان IT و ICT چیست؟

 

 

IT (صنعت اطلاعات) (Information Technology) به صنعت اطلاعات با استفاده از کامپیوترها، شبکه، نرم‌افزار و دیگر تجهیزات اشاره دارد.

بخش‌های مدرن IT در کمپانی‌های بزرگ به کامپیوترها، DBMS ها (سیستم مدیریت پایگاه داده) ،

سرورها و ساز و کارهای امنیتی برای ذخیره، پردازش، بازیابی و حفاظت از اطلاعات تجهیز شده‌اند.

ICT (صنعت اطلاعات و ارتباطات) (Information Communications Technology) اصطلاحی است

که در زمینه‌های آموزشی استفاده‌ی گسترده‌ای دارد.

اگر چه یک مفهوم پذیرفته شده‌ی جهانی برای ICT وجود ندارد امّا به استفاده از فناوری‌های دیجیتالی مانند کامپیوترها،

تلویزیون، ایمیل و … جهت کمک به افراد یا ارگان‌ها برای استفاده از اطلاعات اشاره می‌کند.

IT چیست؟

IT به صنعت صنعت اطلاعات با استفاده از کامپیوترها، شبکه، نرم افزار و دیگر تجهیزات اشاره دارد.

بخش‌های IT به طور کلی مسئول ذخیره، پردازش، بازیابی و حفاظت از اطلاعات دیجیتالی کمپانی هستند.

برای دستیابی به این وظایف، آن‌ها به کامپیوترها، DBMS ها (سیستم مدیریت پایگاه داده) ، سرورها، ساز و کارهای امنیتی و … تجهیز شده‌اند.

در بخش IT افراد زبده‌ای مانند مدیران سیستم، مدیران پایگاه داده، برنامه‌نویس‌ها، مهندسین شبکه و مدیران IT کار می‌کنند.

هنگامی که یک کسب و کار راه اندازی می‌شود، IT با فراهم کردن 4 دسته خدمت اصلی کار را تسهیل می‌بخشد.

این خدمات شامل فراهم کردن اطلاعات، فراهم کردن ابزارهای لازم برای تولید و اتوماسیون فرآیند کسب و کار می‌باشند

که منظور از فراهم کردن، برقراری ارتباط با مشتریان است.

در حال حاضر، IT به یک بخش ضروری در کسب و کارها بدل شده و فرصت‌های شغلی بسیاری را در سراسر جهان فراهم کرده است.

علم و دانش در IT به یک ضرورت برای موفقیت در محل کار تبدیل شده است.

معمولاٌ زبردستان IT کار، مسئول دامنه‌ای از وظایف هستند؛

از کارهای ساده مانند نصب نرم افزار تا امور پیچیده مانند طراحی و ساخت شبکه‌ها و مدیریت پایگاه‌های داده.

برای کسب اطلاعات بیشتر از مفاهیم IT میتوانید این مطلب مراجعه نمایید

فناوری اطلاعات (IT)

ICT چیست؟

همان‌طور که اشاره شد، ICT اصطلاحی است که در زمینه‌های آموزشی استفاده‌ی گسترده‌ای دارد. اگر چه یک مفهوم پذیرفته شده‌ی جهانی برای ICT وجود ندارد امّا به استفاده از فناوری‌های دیجیتالی مانند کامپیوترها، تلویزیون، ایمیل و غیره جهت کمک به افراد یا ارگان‌ها برای استفاده از  صنعت اطلاعات مربوط می‌شود. ICT را می‌توان به عنوان یک مترادف مبسوط از IT در نظر گرفت. بنابراین می‌توان ICT را IT به انضمام فناوری‌های پخش رسانه‌ای، پردازش صدا / تصویر ، مخابره و تلفن عنوان کرد. اصطلاح ICT برای اولین بار در سال 1997 در گزارشی تهیه شده توسط دنیس استیونسون برای دولت انگلیس تعریف شد. اخیراً اصطلاح ICT برای اشاره به تجمیع تلفن و شبکه‌های صوتی / تصویری با شبکه‌های کامپیوتری به کار می‌رود. این تجمیع به دلیل حذف شبکه‌های تلفن باعث صرفه جویی بسیاری در هزینه‌ها شده است.

برای کسب اطلاعات بیشتر از مفاهیم ICT میتوانید به این مطلب مراجعه نمایید

فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)

تفاوت میان IT و ICT چیست؟

IT به صنعت مدیریت اطلاعات با استفاده از کامپیوترها، شبکه، نرم افزار و دیگر تجهیزات اشاره دارد، در حالی که می‌توان ICT را IT به انضمام فناوری‌های پخش رسانه‌ای، پردازش صدا / تصویر ، مخابره و تلفن در نظر گرفت. بنابراین می‌توان ICT را یک مخفف مبسوط از IT عنوان کرد. از اصطلاح ICT به طور گسترده در زمینه‌های آموزشی استفاده می‌کنند؛ در حالی که IT اصطلاحی است که استفاده‌ی گسترده‌ی آن در صنعت است. علاوه بر این، اخیراً اصطلاح ICT برای اشاره به تجمیع تلفن و شبکه‌های صوتی / تصویری با شبکه‌های کامپیوتری به کار می‌رود. در ساده‌ترین اصطلاحات، می‌توان ICT را به عنوان تجمیع فناوری اطلاعات با فناری ارتباطات در نظر گرفت.

مدیریت اطلاعات

تفاوت میان IT و ICT چیست؟

 

 

IT (صنعت اطلاعات) (Information Technology) به صنعت اطلاعات با استفاده از کامپیوترها، شبکه، نرم‌افزار و دیگر تجهیزات اشاره دارد.

بخش‌های مدرن IT در کمپانی‌های بزرگ به کامپیوترها، DBMS ها (سیستم مدیریت پایگاه داده) ،

سرورها و ساز و کارهای امنیتی برای ذخیره، پردازش، بازیابی و حفاظت از اطلاعات تجهیز شده‌اند.

ICT (صنعت اطلاعات و ارتباطات) (Information Communications Technology) اصطلاحی است

که در زمینه‌های آموزشی استفاده‌ی گسترده‌ای دارد.

اگر چه یک مفهوم پذیرفته شده‌ی جهانی برای ICT وجود ندارد امّا به استفاده از فناوری‌های دیجیتالی مانند کامپیوترها،

تلویزیون، ایمیل و … جهت کمک به افراد یا ارگان‌ها برای استفاده از اطلاعات اشاره می‌کند.

IT چیست؟

IT به صنعت صنعت اطلاعات با استفاده از کامپیوترها، شبکه، نرم افزار و دیگر تجهیزات اشاره دارد.

بخش‌های IT به طور کلی مسئول ذخیره، پردازش، بازیابی و حفاظت از اطلاعات دیجیتالی کمپانی هستند.

برای دستیابی به این وظایف، آن‌ها به کامپیوترها، DBMS ها (سیستم مدیریت پایگاه داده) ، سرورها، ساز و کارهای امنیتی و … تجهیز شده‌اند.

در بخش IT افراد زبده‌ای مانند مدیران سیستم، مدیران پایگاه داده، برنامه‌نویس‌ها، مهندسین شبکه و مدیران IT کار می‌کنند.

هنگامی که یک کسب و کار راه اندازی می‌شود، IT با فراهم کردن 4 دسته خدمت اصلی کار را تسهیل می‌بخشد.

این خدمات شامل فراهم کردن اطلاعات، فراهم کردن ابزارهای لازم برای تولید و اتوماسیون فرآیند کسب و کار می‌باشند

که منظور از فراهم کردن، برقراری ارتباط با مشتریان است.

در حال حاضر، IT به یک بخش ضروری در کسب و کارها بدل شده و فرصت‌های شغلی بسیاری را در سراسر جهان فراهم کرده است.

علم و دانش در IT به یک ضرورت برای موفقیت در محل کار تبدیل شده است.

معمولاٌ زبردستان IT کار، مسئول دامنه‌ای از وظایف هستند؛

از کارهای ساده مانند نصب نرم افزار تا امور پیچیده مانند طراحی و ساخت شبکه‌ها و مدیریت پایگاه‌های داده.

برای کسب اطلاعات بیشتر از مفاهیم IT میتوانید این مطلب مراجعه نمایید

فناوری اطلاعات (IT)

ICT چیست؟

همان‌طور که اشاره شد، ICT اصطلاحی است که در زمینه‌های آموزشی استفاده‌ی گسترده‌ای دارد. اگر چه یک مفهوم پذیرفته شده‌ی جهانی برای ICT وجود ندارد امّا به استفاده از فناوری‌های دیجیتالی مانند کامپیوترها، تلویزیون، ایمیل و غیره جهت کمک به افراد یا ارگان‌ها برای استفاده از  صنعت اطلاعات مربوط می‌شود. ICT را می‌توان به عنوان یک مترادف مبسوط از IT در نظر گرفت. بنابراین می‌توان ICT را IT به انضمام فناوری‌های پخش رسانه‌ای، پردازش صدا / تصویر ، مخابره و تلفن عنوان کرد. اصطلاح ICT برای اولین بار در سال 1997 در گزارشی تهیه شده توسط دنیس استیونسون برای دولت انگلیس تعریف شد. اخیراً اصطلاح ICT برای اشاره به تجمیع تلفن و شبکه‌های صوتی / تصویری با شبکه‌های کامپیوتری به کار می‌رود. این تجمیع به دلیل حذف شبکه‌های تلفن باعث صرفه جویی بسیاری در هزینه‌ها شده است.

برای کسب اطلاعات بیشتر از مفاهیم ICT میتوانید به این مطلب مراجعه نمایید

فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)

تفاوت میان IT و ICT چیست؟

IT به صنعت مدیریت اطلاعات با استفاده از کامپیوترها، شبکه، نرم افزار و دیگر تجهیزات اشاره دارد، در حالی که می‌توان ICT را IT به انضمام فناوری‌های پخش رسانه‌ای، پردازش صدا / تصویر ، مخابره و تلفن در نظر گرفت. بنابراین می‌توان ICT را یک مخفف مبسوط از IT عنوان کرد. از اصطلاح ICT به طور گسترده در زمینه‌های آموزشی استفاده می‌کنند؛ در حالی که IT اصطلاحی است که استفاده‌ی گسترده‌ی آن در صنعت است. علاوه بر این، اخیراً اصطلاح ICT برای اشاره به تجمیع تلفن و شبکه‌های صوتی / تصویری با شبکه‌های کامپیوتری به کار می‌رود. در ساده‌ترین اصطلاحات، می‌توان ICT را به عنوان تجمیع فناوری اطلاعات با فناری ارتباطات در نظر گرفت.

صنعت اطلاعات و ارتباطات

تفاوت میان IT و ICT چیست؟

 

 

IT (صنعت اطلاعات) (Information Technology) به صنعت اطلاعات با استفاده از کامپیوترها، شبکه، نرم‌افزار و دیگر تجهیزات اشاره دارد.

بخش‌های مدرن IT در کمپانی‌های بزرگ به کامپیوترها، DBMS ها (سیستم مدیریت پایگاه داده) ،

سرورها و ساز و کارهای امنیتی برای ذخیره، پردازش، بازیابی و حفاظت از اطلاعات تجهیز شده‌اند.

ICT (صنعت اطلاعات و ارتباطات) (Information Communications Technology) اصطلاحی است

که در زمینه‌های آموزشی استفاده‌ی گسترده‌ای دارد.

اگر چه یک مفهوم پذیرفته شده‌ی جهانی برای ICT وجود ندارد امّا به استفاده از فناوری‌های دیجیتالی مانند کامپیوترها،

تلویزیون، ایمیل و … جهت کمک به افراد یا ارگان‌ها برای استفاده از اطلاعات اشاره می‌کند.

IT چیست؟

IT به صنعت صنعت اطلاعات با استفاده از کامپیوترها، شبکه، نرم افزار و دیگر تجهیزات اشاره دارد.

بخش‌های IT به طور کلی مسئول ذخیره، پردازش، بازیابی و حفاظت از اطلاعات دیجیتالی کمپانی هستند.

برای دستیابی به این وظایف، آن‌ها به کامپیوترها، DBMS ها (سیستم مدیریت پایگاه داده) ، سرورها، ساز و کارهای امنیتی و … تجهیز شده‌اند.

در بخش IT افراد زبده‌ای مانند مدیران سیستم، مدیران پایگاه داده، برنامه‌نویس‌ها، مهندسین شبکه و مدیران IT کار می‌کنند.

هنگامی که یک کسب و کار راه اندازی می‌شود، IT با فراهم کردن 4 دسته خدمت اصلی کار را تسهیل می‌بخشد.

این خدمات شامل فراهم کردن اطلاعات، فراهم کردن ابزارهای لازم برای تولید و اتوماسیون فرآیند کسب و کار می‌باشند

که منظور از فراهم کردن، برقراری ارتباط با مشتریان است.

در حال حاضر، IT به یک بخش ضروری در کسب و کارها بدل شده و فرصت‌های شغلی بسیاری را در سراسر جهان فراهم کرده است.

علم و دانش در IT به یک ضرورت برای موفقیت در محل کار تبدیل شده است.

معمولاٌ زبردستان IT کار، مسئول دامنه‌ای از وظایف هستند؛

از کارهای ساده مانند نصب نرم افزار تا امور پیچیده مانند طراحی و ساخت شبکه‌ها و مدیریت پایگاه‌های داده.

برای کسب اطلاعات بیشتر از مفاهیم IT میتوانید این مطلب مراجعه نمایید

فناوری اطلاعات (IT)

ICT چیست؟

همان‌طور که اشاره شد، ICT اصطلاحی است که در زمینه‌های آموزشی استفاده‌ی گسترده‌ای دارد. اگر چه یک مفهوم پذیرفته شده‌ی جهانی برای ICT وجود ندارد امّا به استفاده از فناوری‌های دیجیتالی مانند کامپیوترها، تلویزیون، ایمیل و غیره جهت کمک به افراد یا ارگان‌ها برای استفاده از  صنعت اطلاعات مربوط می‌شود. ICT را می‌توان به عنوان یک مترادف مبسوط از IT در نظر گرفت. بنابراین می‌توان ICT را IT به انضمام فناوری‌های پخش رسانه‌ای، پردازش صدا / تصویر ، مخابره و تلفن عنوان کرد. اصطلاح ICT برای اولین بار در سال 1997 در گزارشی تهیه شده توسط دنیس استیونسون برای دولت انگلیس تعریف شد. اخیراً اصطلاح ICT برای اشاره به تجمیع تلفن و شبکه‌های صوتی / تصویری با شبکه‌های کامپیوتری به کار می‌رود. این تجمیع به دلیل حذف شبکه‌های تلفن باعث صرفه جویی بسیاری در هزینه‌ها شده است.

برای کسب اطلاعات بیشتر از مفاهیم ICT میتوانید به این مطلب مراجعه نمایید

فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)

تفاوت میان IT و ICT چیست؟

IT به صنعت مدیریت اطلاعات با استفاده از کامپیوترها، شبکه، نرم افزار و دیگر تجهیزات اشاره دارد، در حالی که می‌توان ICT را IT به انضمام فناوری‌های پخش رسانه‌ای، پردازش صدا / تصویر ، مخابره و تلفن در نظر گرفت. بنابراین می‌توان ICT را یک مخفف مبسوط از IT عنوان کرد. از اصطلاح ICT به طور گسترده در زمینه‌های آموزشی استفاده می‌کنند؛ در حالی که IT اصطلاحی است که استفاده‌ی گسترده‌ی آن در صنعت است. علاوه بر این، اخیراً اصطلاح ICT برای اشاره به تجمیع تلفن و شبکه‌های صوتی / تصویری با شبکه‌های کامپیوتری به کار می‌رود. در ساده‌ترین اصطلاحات، می‌توان ICT را به عنوان تجمیع فناوری اطلاعات با فناری ارتباطات در نظر گرفت.

آرشیتکت کار

آرشیتکت

تاریخچه حرفه‌ای معماری داخلی

در گذشته، فضای داخلی به‌طور غریزی به عنوان بخشی از پروسه ساختمان قرار داده می‌شد. حرفه طراحی داخلی نتیجه‌ای از توسعه جامعه و معماری پیچیده‌ای شده‌است که ناشی از توسعه فرایندهای صنعتی است. پیگیری استفاده مؤثر از فضا، کاربر رفاه و طراحی عملکردی به توسعه حرفه‌ای طراحی داخلی معاصر کمک کرده‌است؛ و این چنین

معمار داخلی ساختمان و طراح داخلی

حرفه طراحی داخلی به وضوح تعریف نشده و پروژه‌های انجام شده توسط یک طراح داخلی به‌طور گسترده‌ای متفاوت است. عباراتی مانند دکوراتور و طراح اغلب مترادف استفاده می‌شود. با این حال، تمایز میان اصطلاحات وجود دارد.

معمار داخلی

واژه دکوراتور داخلی در اواخر قرن نوزدهم اوایل قرن بیستم پدید آمده‌است. به آن دسته از دست‌اندرکاران گویند که که در تنظیم داخلی در سبک‌های مختلف تخصص دارد. در این متن سبک اشاره به یک ترکیب بندی بر اساس یک تصویر از یک ایده خاص، زمان، مکان، و غیره به عنوان مثال: ویکتوریا، گرجستان، دکو، هنر مدرن، و غیره دارد. اصطلاح دکوراتور داخلی نیز نشان می‌دهد تمرکز بر جنبه‌های زینتی و متحرک از داخل کابین، مانند رنگ، مبلمان، مبلمان قالب‌گیری‌های و قاب سازی، طراحی دارد.

معمار

معمار کسی است که نقشه‌کشی، طراحی، و به‌طور کلی معماری ساختمانها را می‌کند. طراح اوست و نظارت مستقیم بر فعالیت دیگر مهندسان عمران – تأسیسات الکتریکی – تأسیسات مکانیکی دارد. در واقع معمار ناظر نهایی و هماهنگ‌کننده کلیه نقشه‌های یک بنا شامل نقشه‌های معماری و طراحی – نقشه‌های محاسبات سازه‌ای و نقشه‌های تأسیساتی است.

در گذشته به جای کلمه معمار، از مهراز استفاده می‌کردند. معمار فردی است که تفکرات ناب و خلاقانه خود را بر اساس تعاریف مختلف با توجه به فرهنگ – سبک معماری منطقه – اقلیم – دید و منظر مناسب – کاربری فضا و فاکتورهای مهم دیگری اتود می‌زند.

یک معمار چیست؟ بیاموزید که معماران چه کاری انجام می دهند

اختمانها بخش اساسی تجربه انسانی هستند.

ما زندگی می کنیم ، کار می کنیم ، خرید می کنیم ، یاد می گیریم ، عبادت می کنیم ،

به دنبال مراقبت هستیم و اوقات فراغت خود را در داخل این ساختارها می گذرانیم.

در هر صورت ، طراحی ساختمانهای مدرن کار صنعتگران اساسی است: معماران.

 

یک معمار(آرشیتکت) چیست؟

یک معمار حرفه ای ماهر است که ساختمان ها را برنامه ریزی و طراحی می کند

و عموما در ساخت آنها نقش اساسی دارد.

معماران در هنر و علم طراحی ساختمان بسیار آموزش دیده اند.

از آنجا که آنها مسئولیت امنیت سرنشینان ساختمان های خود را بر عهده دارند ،

معماران باید دارای مجوز حرفه ای باشند.

یک معمار(آرشیتکت)چه کاری انجام می دهد؟

معماران ساختمان ها را طراحی می کنند ،

اما توصیف شغل آنها مسئولیت چیزی بیش از عناصر هنری طراحی را شامل می شود. معماران همچنین:

• مشاغل کوچک را اداره کرده و تیم های کارمندان را مدیریت کنید
• به بازاریابی بنگاههای خود و تأمین تجارت جدید کمک کنید
• برای ایجاد بناهایی که نیاز مشتری را برآورده کند ، با مشتریان ارتباط برقرار کنید
• بودجه ، هماهنگی و نظارت بر پروژه ها
• ایده های آنها را به نقشه ها و اسناد طراحی شماتیک ترجمه کنید

• مکانیکی ، برقی ، لوله کشی و سایر جزئیات را در طرح ها قرار دهید

• قوانین ساختمان و مقررات منطقه بندی را راضی کنید
• تأیید و مجوز پروژه ایمن از مقامات نظارتی
• اسناد ساختمانی را با اطلاعات دقیق ساختاری و مادی آماده کنید
• در مرحله ساخت و ساز ساختمان با پیمانکاران کار کنید
• از سلامت ، ایمنی و رفاه حال سرنشینان آینده ساختمانهای خود محافظت کنید

کار یک معمار با محدودیت بودجه ، خواسته های مشتری ، کدهای ساختمان و بسیاری از نگرانی های عملی دیگر محدود شده است.

اما ، همانطور که فرانک گری ، معمار برنده جوایز اظهار داشت:

"در میان همه این محدودیت ها ، من 15٪ آزادی هنر خود را دارم." در اینجا درباره فلسفه طراحی فرانک گری بیشتر بدانید .

سرچشمه معماری(آرشیتکت)چیست؟

کلمه معمار از یونان باستان - Arkhi آمده است - (رئیس) + tekton (سازنده) و به معنای "سازنده اصلی" است. سپس ، با شروع از 1500s ، افزایش دسترسی به کاغذ و مدادها و توسعه نقشه های چشم انداز خطی - اجازه می دهد تا ساختارهای سه بعدی با دقت در دو بعد نمایان شوند - ساختمانها را قادر می سازد تا قبل از ساخت آنها برنامه ریزی گسترده تری داشته باشند. در دهه 1800 ، سازمان های جدیدی مانند انستیتوی معماران آمریکایی (AIA) و انستیتوی رویال معماران بریتانیا (RIBA) برای ایجاد استانداردهای حرفه ای برای معماران و ترویج کاردستی خود تشکیل شدند.

انواع مختلف معماران(آرشیتکت)چیست؟

امروزه چندین "شغل معمار" متفاوت در زیر چتر معمار وجود دارد. برخی از این نقشهای تخصصی عبارتند از:

• معمار طراحی.

•  معماران طراحی بیشتر با تصور رایج یک معمار مطابقت دارند. آنها مسئول طراحی کلیات پروژه هستند. آنها نیازهای مشتری را تفسیر می کنند ، سایت ساختمان و محیط اطراف را آنالیز می کنند ، بودجه را در نظر می گیرند و طرحی را در این پارامترها ایجاد می کنند.

• معمار فنی.

•  معماران فنی مسئولیت جزئیات دقیق برنامه ریزی یک ساختمان را تضمین می کنند که می توان آن را با موفقیت ساخت و عملکرد آن را عملی کرد. معماران فنی نقشه های ساختمانی تولید می کنند و در مدیریت ساخت و ساز شرکت می کنند. پروژه های کوچکتر ممکن است طراحی و نقش های فنی را از هم جدا نکنند ، اما برای پروژه های در مقیاس بزرگتر مانند ساختمان های اداری معمولاً معماران فنی ضروری هستند.

• مدیر پروژه. 

• ایجاد ساختمان های جدید یک تلاش پیچیده است و مدیران پروژه کار پروژه را انجام می دهند ، یک برنامه کاری تهیه می کنند و هر روز بین بسیاری از اعضای مختلف تیم هماهنگی می کنند. مدیران پروژه برای برقراری ارتباط با همه طرفین ، حل مسئله و رهبری ، نیاز به دانش عمیق از فرآیند معماری دارند.

• طراح داخلی. 

• در پروژه های بزرگ ، طراحان داخلی نقش جداگانهای مهمی را ایفا می کنند ، نقشی که بیشترین تجربه را برای سرنشینان ساختمان ایجاد می کند. طراحان داخلی ترتیب ترتیب دیوارها و درهای بدون تحمل ، انتخاب مواد و اتمامها ، قرار دادن پریز برق ، روشنایی طراحی و حتی مبلمان را انتخاب می کنند - در حالی که نیاز مشتری و کدهای ساختمانی را در نظر می گیرند. طراحان داخلی دارای گواهینامه های خود هستند، مانند مجوز طراحی شورای شمال امریکا.

• معمار(آرشیتکت)منظره.

•  طراحان چشم انداز طراحی فضای در فضای باز مانند پارک ها و باغ ها، و همچنین ساختار خاصی در داخل آنها. معماران منظر نیاز به مهارت های بسیاری از قبیل معماران دیگر و همچنین امکانات اضافی مانند مدیریت آب آشامیدنی، طراحی کاشت و برنامه ریزی پایداری دارند. Frederick Law Olmsted ، طراح پارک مرکزی نیویورک ، اولین کسی بود که از عنوان "معمار منظره" استفاده کرد. به عنوان برنامه ریزی شهری قرن بیست و یکم تاکید بیشتر بر فضاهای سبز، اهمیت معماری منظر تنها در حال رشد است.

4 مرحله از فرآیند معمار(آرشیتکت)

طراحی (آرشیتکت)یک ساختمان شامل چهار مرحله اصلی است:

1. طراحی شماتیک

2.  "شماتیک" به معنای "نمایش ساده" است. در این مرحله اول مراحل طراحی ، معماران با مشتریان ملاقات می کنند ، نیازهای پروژه را یاد می گیرند ، سایت های ساخت و ساز را ارزیابی می کنند و طراحی کلی خود را توسعه می دهند. معماران مواد طراحی از جمله رندرها و مدل ها را با درجه ای از جزئیات تولید می کنند که به مشتریان امکان ارزیابی و تصویب طرح را می دهد.

3. توسعه طراحی

4.  پس از تأیید مشتری طرح ، معماران نقشه ها را با جزئیات دقیق تکمیل می کنند: تهویه هوا ، سیستم های برقی ، لوله کشی و غیره. در این مرحله ، معماران ممکن است با مهندسین سازه همکاری کنند. کدهای ساختمان، مقررات زیست محیطی و سایر مقررات، مناطق خاصی را به خود جلب می کنند. مرحله طراحی طراحی همچنین شامل طراحی داخلی و، در بعضی موارد، برنامه ریزی چشم انداز است. قبل از اینکه نهایی شود، مشتریان نیز این سطح دقیق تر طراحی را تایید می کنند.

5. اسناد ساختمانی

6. پس از اتمام طراحی ، معماران اسناد را با جزئیات کامل ساخت و ساز آماده می کنند که امکان ساخت پروژه را فراهم می آورد. این اسناد دستورالعمل مونتاژ هستند که پیمانکاران از آنها پیروی می کنند. نسخه های اسناد ساختمانی به پیمانکاران بالقوه توزیع می شود تا پیمانکاران بتوانند هزینه های ساخت و ساز و پیشنهاد کار را تخمین بزنند.

7. سرانجام ، مدیریت ساخت و ساز

8. سرانجام ، با ساخت ساختمان

9.  ، به یک پروژه ساختمانی واقعی تبدیل می شود]بسته به ماهیت بنگاه معماری ، ترجیحات مشتری و مقررات قضایی محلی ، معماران در این مرحله به روش های مختلفی درگیر خواهند شد. در بعضی موارد ، آنها به نقش مشاوره ای انتقال می یابند. در برخی دیگر ، آنها بطور مستقیم از طرف مشتری فرعی را منعقد می کنند. تقریباً در هر حالت ، سؤالاتی در حین ساخت ممکن است ایجاد شود که به معماران نیاز خواهد داشت تا مواد جدید ، افزودنی هایی را در اسناد ساختاری موجود ایجاد کنند که جزئیات را تصحیح یا روشن می کنند تا بتوانند بنا را به عنوان طراحی تکمیل کنند.

آرشیتکت

تاریخچه حرفه‌ای معماری داخلی

در گذشته، فضای داخلی به‌طور غریزی به عنوان بخشی از پروسه ساختمان قرار داده می‌شد. حرفه طراحی داخلی نتیجه‌ای از توسعه جامعه و معماری پیچیده‌ای شده‌است که ناشی از توسعه فرایندهای صنعتی است. پیگیری استفاده مؤثر از فضا، کاربر رفاه و طراحی عملکردی به توسعه حرفه‌ای طراحی داخلی معاصر کمک کرده‌است؛ و این چنین

معمار داخلی ساختمان و طراح داخلی

حرفه طراحی داخلی به وضوح تعریف نشده و پروژه‌های انجام شده توسط یک طراح داخلی به‌طور گسترده‌ای متفاوت است. عباراتی مانند دکوراتور و طراح اغلب مترادف استفاده می‌شود. با این حال، تمایز میان اصطلاحات وجود دارد.

معمار داخلی

واژه دکوراتور داخلی در اواخر قرن نوزدهم اوایل قرن بیستم پدید آمده‌است. به آن دسته از دست‌اندرکاران گویند که که در تنظیم داخلی در سبک‌های مختلف تخصص دارد. در این متن سبک اشاره به یک ترکیب بندی بر اساس یک تصویر از یک ایده خاص، زمان، مکان، و غیره به عنوان مثال: ویکتوریا، گرجستان، دکو، هنر مدرن، و غیره دارد. اصطلاح دکوراتور داخلی نیز نشان می‌دهد تمرکز بر جنبه‌های زینتی و متحرک از داخل کابین، مانند رنگ، مبلمان، مبلمان قالب‌گیری‌های و قاب سازی، طراحی دارد.

معمار

معمار کسی است که نقشه‌کشی، طراحی، و به‌طور کلی معماری ساختمانها را می‌کند. طراح اوست و نظارت مستقیم بر فعالیت دیگر مهندسان عمران – تأسیسات الکتریکی – تأسیسات مکانیکی دارد. در واقع معمار ناظر نهایی و هماهنگ‌کننده کلیه نقشه‌های یک بنا شامل نقشه‌های معماری و طراحی – نقشه‌های محاسبات سازه‌ای و نقشه‌های تأسیساتی است.

در گذشته به جای کلمه معمار، از مهراز استفاده می‌کردند. معمار فردی است که تفکرات ناب و خلاقانه خود را بر اساس تعاریف مختلف با توجه به فرهنگ – سبک معماری منطقه – اقلیم – دید و منظر مناسب – کاربری فضا و فاکتورهای مهم دیگری اتود می‌زند.

یک معمار چیست؟ بیاموزید که معماران چه کاری انجام می دهند

اختمانها بخش اساسی تجربه انسانی هستند.

ما زندگی می کنیم ، کار می کنیم ، خرید می کنیم ، یاد می گیریم ، عبادت می کنیم ،

به دنبال مراقبت هستیم و اوقات فراغت خود را در داخل این ساختارها می گذرانیم.

در هر صورت ، طراحی ساختمانهای مدرن کار صنعتگران اساسی است: معماران.

 

یک معمار(آرشیتکت) چیست؟

یک معمار حرفه ای ماهر است که ساختمان ها را برنامه ریزی و طراحی می کند

و عموما در ساخت آنها نقش اساسی دارد.

معماران در هنر و علم طراحی ساختمان بسیار آموزش دیده اند.

از آنجا که آنها مسئولیت امنیت سرنشینان ساختمان های خود را بر عهده دارند ،

معماران باید دارای مجوز حرفه ای باشند.

یک معمار(آرشیتکت)چه کاری انجام می دهد؟

معماران ساختمان ها را طراحی می کنند ،

اما توصیف شغل آنها مسئولیت چیزی بیش از عناصر هنری طراحی را شامل می شود. معماران همچنین:

• مشاغل کوچک را اداره کرده و تیم های کارمندان را مدیریت کنید
• به بازاریابی بنگاههای خود و تأمین تجارت جدید کمک کنید
• برای ایجاد بناهایی که نیاز مشتری را برآورده کند ، با مشتریان ارتباط برقرار کنید
• بودجه ، هماهنگی و نظارت بر پروژه ها
• ایده های آنها را به نقشه ها و اسناد طراحی شماتیک ترجمه کنید

• مکانیکی ، برقی ، لوله کشی و سایر جزئیات را در طرح ها قرار دهید

• قوانین ساختمان و مقررات منطقه بندی را راضی کنید
• تأیید و مجوز پروژه ایمن از مقامات نظارتی
• اسناد ساختمانی را با اطلاعات دقیق ساختاری و مادی آماده کنید
• در مرحله ساخت و ساز ساختمان با پیمانکاران کار کنید
• از سلامت ، ایمنی و رفاه حال سرنشینان آینده ساختمانهای خود محافظت کنید

کار یک معمار با محدودیت بودجه ، خواسته های مشتری ، کدهای ساختمان و بسیاری از نگرانی های عملی دیگر محدود شده است.

اما ، همانطور که فرانک گری ، معمار برنده جوایز اظهار داشت:

"در میان همه این محدودیت ها ، من 15٪ آزادی هنر خود را دارم." در اینجا درباره فلسفه طراحی فرانک گری بیشتر بدانید .

سرچشمه معماری(آرشیتکت)چیست؟

کلمه معمار از یونان باستان - Arkhi آمده است - (رئیس) + tekton (سازنده) و به معنای "سازنده اصلی" است. سپس ، با شروع از 1500s ، افزایش دسترسی به کاغذ و مدادها و توسعه نقشه های چشم انداز خطی - اجازه می دهد تا ساختارهای سه بعدی با دقت در دو بعد نمایان شوند - ساختمانها را قادر می سازد تا قبل از ساخت آنها برنامه ریزی گسترده تری داشته باشند. در دهه 1800 ، سازمان های جدیدی مانند انستیتوی معماران آمریکایی (AIA) و انستیتوی رویال معماران بریتانیا (RIBA) برای ایجاد استانداردهای حرفه ای برای معماران و ترویج کاردستی خود تشکیل شدند.

انواع مختلف معماران(آرشیتکت)چیست؟

امروزه چندین "شغل معمار" متفاوت در زیر چتر معمار وجود دارد. برخی از این نقشهای تخصصی عبارتند از:

• معمار طراحی.

•  معماران طراحی بیشتر با تصور رایج یک معمار مطابقت دارند. آنها مسئول طراحی کلیات پروژه هستند. آنها نیازهای مشتری را تفسیر می کنند ، سایت ساختمان و محیط اطراف را آنالیز می کنند ، بودجه را در نظر می گیرند و طرحی را در این پارامترها ایجاد می کنند.

• معمار فنی.

•  معماران فنی مسئولیت جزئیات دقیق برنامه ریزی یک ساختمان را تضمین می کنند که می توان آن را با موفقیت ساخت و عملکرد آن را عملی کرد. معماران فنی نقشه های ساختمانی تولید می کنند و در مدیریت ساخت و ساز شرکت می کنند. پروژه های کوچکتر ممکن است طراحی و نقش های فنی را از هم جدا نکنند ، اما برای پروژه های در مقیاس بزرگتر مانند ساختمان های اداری معمولاً معماران فنی ضروری هستند.

• مدیر پروژه. 

• ایجاد ساختمان های جدید یک تلاش پیچیده است و مدیران پروژه کار پروژه را انجام می دهند ، یک برنامه کاری تهیه می کنند و هر روز بین بسیاری از اعضای مختلف تیم هماهنگی می کنند. مدیران پروژه برای برقراری ارتباط با همه طرفین ، حل مسئله و رهبری ، نیاز به دانش عمیق از فرآیند معماری دارند.

• طراح داخلی. 

• در پروژه های بزرگ ، طراحان داخلی نقش جداگانهای مهمی را ایفا می کنند ، نقشی که بیشترین تجربه را برای سرنشینان ساختمان ایجاد می کند. طراحان داخلی ترتیب ترتیب دیوارها و درهای بدون تحمل ، انتخاب مواد و اتمامها ، قرار دادن پریز برق ، روشنایی طراحی و حتی مبلمان را انتخاب می کنند - در حالی که نیاز مشتری و کدهای ساختمانی را در نظر می گیرند. طراحان داخلی دارای گواهینامه های خود هستند، مانند مجوز طراحی شورای شمال امریکا.

• معمار(آرشیتکت)منظره.

•  طراحان چشم انداز طراحی فضای در فضای باز مانند پارک ها و باغ ها، و همچنین ساختار خاصی در داخل آنها. معماران منظر نیاز به مهارت های بسیاری از قبیل معماران دیگر و همچنین امکانات اضافی مانند مدیریت آب آشامیدنی، طراحی کاشت و برنامه ریزی پایداری دارند. Frederick Law Olmsted ، طراح پارک مرکزی نیویورک ، اولین کسی بود که از عنوان "معمار منظره" استفاده کرد. به عنوان برنامه ریزی شهری قرن بیست و یکم تاکید بیشتر بر فضاهای سبز، اهمیت معماری منظر تنها در حال رشد است.

4 مرحله از فرآیند معمار(آرشیتکت)

طراحی (آرشیتکت)یک ساختمان شامل چهار مرحله اصلی است:

1. طراحی شماتیک

2.  "شماتیک" به معنای "نمایش ساده" است. در این مرحله اول مراحل طراحی ، معماران با مشتریان ملاقات می کنند ، نیازهای پروژه را یاد می گیرند ، سایت های ساخت و ساز را ارزیابی می کنند و طراحی کلی خود را توسعه می دهند. معماران مواد طراحی از جمله رندرها و مدل ها را با درجه ای از جزئیات تولید می کنند که به مشتریان امکان ارزیابی و تصویب طرح را می دهد.

3. توسعه طراحی

4.  پس از تأیید مشتری طرح ، معماران نقشه ها را با جزئیات دقیق تکمیل می کنند: تهویه هوا ، سیستم های برقی ، لوله کشی و غیره. در این مرحله ، معماران ممکن است با مهندسین سازه همکاری کنند. کدهای ساختمان، مقررات زیست محیطی و سایر مقررات، مناطق خاصی را به خود جلب می کنند. مرحله طراحی طراحی همچنین شامل طراحی داخلی و، در بعضی موارد، برنامه ریزی چشم انداز است. قبل از اینکه نهایی شود، مشتریان نیز این سطح دقیق تر طراحی را تایید می کنند.

5. اسناد ساختمانی

6. پس از اتمام طراحی ، معماران اسناد را با جزئیات کامل ساخت و ساز آماده می کنند که امکان ساخت پروژه را فراهم می آورد. این اسناد دستورالعمل مونتاژ هستند که پیمانکاران از آنها پیروی می کنند. نسخه های اسناد ساختمانی به پیمانکاران بالقوه توزیع می شود تا پیمانکاران بتوانند هزینه های ساخت و ساز و پیشنهاد کار را تخمین بزنند.

7. سرانجام ، مدیریت ساخت و ساز

8. سرانجام ، با ساخت ساختمان

9.  ، به یک پروژه ساختمانی واقعی تبدیل می شود]بسته به ماهیت بنگاه معماری ، ترجیحات مشتری و مقررات قضایی محلی ، معماران در این مرحله به روش های مختلفی درگیر خواهند شد. در بعضی موارد ، آنها به نقش مشاوره ای انتقال می یابند. در برخی دیگر ، آنها بطور مستقیم از طرف مشتری فرعی را منعقد می کنند. تقریباً در هر حالت ، سؤالاتی در حین ساخت ممکن است ایجاد شود که به معماران نیاز خواهد داشت تا مواد جدید ، افزودنی هایی را در اسناد ساختاری موجود ایجاد کنند که جزئیات را تصحیح یا روشن می کنند تا بتوانند بنا را به عنوان طراحی تکمیل کنند.